Onthoofd
“Militair in Londen onthoofd met kapmes”, las ik gisteren vroeg in de avond op mijn tijdlijn op Twitter. Ik las het, maar ik sloeg het totaal niet op. Het nieuwsbericht was toch redelijk beeldend, en het feit dat het in Londen was had ook wel een aanleiding mogen zijn om dit geschokt te lezen. Maar nee, ik ging rustig weg voor een paar uurtjes, en zag later op de avond pas wat er precies was gebeurd. En dat hakte er even in.
Wat is er met mijn hoofd aan de hand, dat ik een kop (ja, een kop) als “Militair in Londen onthoofd met kapmes” niet meer opsla? Dat ik laat op de avond de beelden in het journaal vol verbazing aanschouw? Terwijl ik het eerder op de avond toch echt al gelezen had op Twitter. Kijk, dat ik de nieuwsberichten over bijvoorbeeld Syrië langs me heen laat gaan, dat vind ik niet erg: op een gegeven moment heb je daar zo veel over gehoord dat je er wel klaar mee bent. Althans, dat is bij mij dus het geval.
Maar “Militair in Londen onthoofd met kapmes”? Veel duidelijker, opvallender en extremer kan een nieuwsbericht niet zijn. Ik kon gisteravond de debutanten in de selectie van het Nederlands Elftal voor de oefentrip naar Azië zo opnoemen en me druk maken om de selectie van ene Miquel Nelom, maar Londen was voor mij blijkbaar verder weg dan Azië. Overigens, nu ik het er toch over heb: belachelijk dat Nelom is geselecteerd en Büttner niet. Maar dat terzijde.
Vandaag stond in de krant een serie foto’s van de aanslag, en vooral het beeld van één van de terroristen (want laten we ze zo toch maar noemen) met twee messen nog in zijn bebloede handen zal me bijblijven. Dat blijft me dan wel weer bij. Het rood van het bloed contrasteert ook wel erg mooi met het gras op de achtergrond en zijn donkere kleding en huidskleur, maar toch: de kop die ik op Twitter las alleen had me ook wel meteen bij mogen blijven.
“Militair in Londen onthoofd met kapmes”. Waarschijnlijk heb ik die zin nu vaak genoeg herhaald om hem op te slaan in mijn geheugen. Maar toch, als mij volgende week wordt gevraagd naar die zin en de debutanten in de selectie van het Nederlands Elftal, dan vrees ik dat ik dat laatste toch beter weet. Is dat erg?
