[Tour] Gejaagd door de wind

De renners deden rustig aan
Maar toen was daar opeens de wind
En voor de Nederlanders was
De wind vandaag een goede vrind.

Ik zag Maarten Wynants kilometers lang met zijn Belkin op het stuur zwoegen. Ik zag echte mannen zoals Chavanel en Terpstra zich afbeulen. Ik zag Valverde steeds meer lijden. Ik zag Froome breken. Ik zag Mollema, ten Dam en Contador meezwoegen aan kop van hun groepje. En ik zat echt te kijken naar een vlakke overgangsrit. Een rit waarin nooit iets gebeurt. Een rit waarin een kopgroep minuten krijgt, de ploegen van de sprinters controle over de koers houden en waarin aan het eind aan massasprint volgt. Als je naar de uitslag kijkt en je ziet Cavendish en Sagan als eerste en tweede staan, dan lijkt dat ook zo. Maar het was net zomin een massasprint als dat er boerenkool groeit op de maan.

Ik weet wel één ding zeker. Als Mollema of ten Dam in een van de volgende etappes lek rijdt of valt, dan gaat er beslist één ploeg als een gek op kop rijden. Movistar. Ze zijn niet boos, zeggen ze. Nou, let maar eens op.
Volgens Frans Maassen reden zijn jongens al mee op kop. Ze wilden kijken of er met die wind schuin vanachter wat te halen was. Ze reden inderdaad al voorin, maar ineens reden ze wel heel hard voorin. Dat deden ze overigens samen met de blauwe smurfen want Kittel was een van de eerste slachtoffers van de wind.

Op het moment dat de blauwe smurfen met de Belkinboys gas gingen geven, reed er een kopgroepje vooruit. Wat zullen de renners van dat kopgroepje de pest in hebben gehad dat er een waaierwind was. Boeckmans reed onder anderen in dat kopgroepje. Hij wilde zeker een beetje bij Sagan uit de buurt blijven.
Boogerd zei het al meteen aan het begin van de uitzending bij Eurosport: 'Kijk naar de vlaggen. Er kan zomaar iets gebeuren.' En het gebeurde. Net nadat Cavendish zijn schoenen had verwisseld en bijna door de auto van de ploegleiding op zijn sokken in het gras was beland, zetten zijn eigen smurfen de sokken erin. Het was nog 114 kilometer naar de finish, maar de eerste waaier was geboren. Toen Valverde achterbleef was het hek helemaal van de dam. Belkin, Omega Pharma Quick-Step en Europcar maakten van het eerste peloton een TGV. Waarom Europcar meehielp was me een raadsel. Zelfs Rolland zelf draaide mee in de molen. Zou dat nou echt voor dat ene puntje op dat ene bergje zijn geweest? Ik snap trouwens ook niet dat Omega hun beste man van het klassement Kwiatkowski mee liet draaien. Die wordt er straks op de Mont Ventoux direct afgereden, denk ik.

Gisteren zei een ploegleider nog dat men Froome misschien al eerder dan de bergen ging aanvallen. De man is beslist helderziende. Riis had waarschijnlijk gezien dat Froome op een gegeven moment wat ver naar achteren reed en meteen ging Saxo Bank het peloton op de kant zetten. Ik zag Froome steeds verder uit het zicht van de camera verdwijnen. Nu bleek ook weer dat zijn ploeg veel minder sterk is dan gedacht. Porte reed al ver achter het peloton en de rest was niet bij machte om het gat met de kopgroep te verkleinen.

Maar onze helden waren wel alert geweest. Ik moet er wel bij zeggen dat Mollema het met zo'n windje van achteren wel gemakkelijker heeft dan andere renners. Hij hoeft alleen maar zijn oren te spitsen om alles goed te horen en hij gaat meteen een stuk sneller.
Meer dan een minuut verloor de lange gele spitsmuis uiteindelijk. De Belgen zouden zeggen: 'De Tour is nog niet gedaan.'

Het leukste plaatje van de dag: Cavendish als held op sokken

Renner van de dag: Niki Terpstra. Hij had al heel veel kopwerk moeten doen in de waaier en demarreerde op het laatst nog in dienst van Cavendish. Dat was om Bodnar, de ploegmaat van Sagan, te laten werken zodat Sagan alleen zou komen te zitten. Jammer dat Bodnar, Niki nog kon terugpakken anders had hij de rit gewonnen. Nu won zijn maatje mede dankzij hem.

Morgen Lyon.

Lyon is de derde stad van Frankrijk. Er zullen onderweg best leuke dorpjes door de renners worden doorkruist, maar ik ga het toch maar even over Lyon hebben. Mijn vrouw en ik waren er in 2008 tijdens onze fietsvakantie. We hadden er een rustdag en dat was goed gepland. Lyon heeft namelijk een historische binnenstad die op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat; en terecht.
Wij verbleven in een hotel even buiten de historische binnenstad. We moesten een brug over om daar te komen. Die binnenstad ligt namelijk op een eilandje tussen de Rhône en de Saône. Al meteen zie je de mooie historische gebouwen zoals de Opéra. Verder is er een wirwar van overdekte steegjes. Ze heten traboules en ze werden gebruikt door zijdewerkers. Die brachten via die steegjes hun waren naar de wijk Croix-Rousse. Soms lopen de steegjes over binnenplaatsen, maar ze gaan ook wel dwars door huizen heen. De meeste zijn trouwens afgesloten voor het publiek. In 'De Ronde van Gallia' wordt gerefereerd aan deze steegjes als Astérix en Obelix door de bewoners van Lyon worden geholpen om te ontsnappen aan de Romeinen. Tijdens de oorlog speelden ze ook een rol bij het verzet tegen de Duitsers.

De tweede dag hebben we een bezoek gebracht aan een prachtige kathedraal en een nog mooiere basiliek. Die bevonden zich trouwens niet in de binnenstad zelf. Je moest eerst een brug over de Saône passeren om er te komen. De eerste die we bezochten was de Cathédrale de Saint-Jean. Naar mij genoemd dus. Daar is een bijzondere klok. Het is een van de oudste astronomische klokken van Frankrijk. Toen wij er waren kwam hij tot leven. De haan gaat dan kraaien en de trompetten van de engeltjes gaan schetteren. Daarna moesten we ontzettend veel trappen op om bij de Notre-Dame de Fourvière te komen, maar dat was niet tevergeefs. Zelden heb ik zo'n mooie dubbele basiliek gezien. Er waren prachtige versieringen. Vloeren van marmer, muren en gewelven bedekt met bladgoud en fresco's. Bovendien heb je daar een schitterend uitzicht over Lyon. Zeker als je nog eens zin hebt om 287 treden op te gaan naar het observatorium. Verder hebben we er nog een amfitheater bezocht en ik heb een rok van een meisje stukgeknipt. Dat laatste mocht touwens wel. Ze was met een aantal vriendinnen en had een papieren rok aan met daarop de tekst: 'allez les verts' Het bleek een vrijgezellenfeestje te zijn. Ik filmde dat en meteen kwamen ze naar me toe en vroegen of ik een stukje uit de rok wilde knippen. Dan mocht ik haar een opdracht geven die ze moest uitvoeren. Ik wist wel wat voor opdracht ik zou willen geven, maar dat was wat lastig zo midden op straat, dus heb ik haar maar een liedje laten zingen.
De opdracht voor de renners van de sprintersploegen is morgen natuurlijk: controleer de koers vanwege de massasprint. Maar dat zal niet meevallen. Sterker nog. Ik denk dat er geen sprinter wint morgen.