[Tour] Gebakken rennertje

De winnaar telde niet vandaag
De strijd was ver van hem vandaan
Maar na de hitte van die strijd
Bleef Mollema mooi tweede staan

Over hitte gesproken. Het was bloedheet in de Drôme. En wat je kon verwachten gebeurde. Een kopgroep met sterke renners kreeg een grote voorsprong en aan het einde van de rit brak op twee plaatsen de oorlog uit.
Dertig graden was het vandaag. Er kwam warm water van de renners af. Dat moet ook weer worden aangevuld met koud water. Er zullen heel wat bidonnetjes doorheen zijn gegaan vandaag.

Voor de etappe had Tom Dumoulin het gezegd. Hij zou proberen aan te vallen. Een paar dagen geleden mocht hij niet en nu wel. En hij zat bij de kopgroep. Helaas voor hem zaten er nog een paar andere renners die goed tegen een berg op kunnen rijden.
Ondertussen was het voor ons kijkers wachten tot de col de Manse in beeld kwam. Tot die tijd moesten we het met Koen de Kort doen, die eindelijk zijn naam eer aandoet en zijn haar kort heeft laten knippen. Eerst was het Koen de Krul. Het was een weddenschap met Kittel. Als Kittel drie etappes zou winnen, zou Koen het doen.

En weer ging een Nederlander als eerste over de streep en weer was het niet de eindstreep. Johnny Hoogerland kwam als eerste boven op de Col de Macuègne. Zijn ploegmaatje Thomas De Gendt won de tussensprint en zo hebben ze bij Vacansoleil toch weer wat voor de fooienpot.
Op een gegeven moment zagen we Mollema staan in plaats van fietsen. 'Wat is er met Mollema!' De stem van Herbert sloeg bijna over van de paniek. Het was een gesloten overweg. Iedereen stond stil, dus hij ook.

Eindelijk was dan de verlossende col de Manse in zicht. Maar wat was dat? Al een eind voor die klim begon gingen ineens Kadri en Marino demarreren uit de kopgroep. Dan weet je eigenlijk al dat ze geen goede benen hadden voor de klim en dat bleek ook wel. Omega Pharma Quick-Step ging nu het tempo van het peloton bepalen. Voor Kwiatowski? Ik heb die Pool verder niet meer gezien en hij werd uiteindelijk zesenveertigste.
Costa was de sterkste van het stel. Dat was niet verwonderlijk. Hij had dit jaar de Ronde van Zwitserland gewonnen. De jonge Nederlander Dumoulin bewees maar weer eens de klasse die hij in huis heeft. Hij bleef renners als Gilbert en Velits voor en werd zesde. Goed, die waren dus binnen. Maar wat gebeurde er intussen in het peloton?

Katusha reed de boel op een hoop en plotseling was er maar een heel klein groepje. Gelukkig zat Bauke erbij, maar helaas niet Laurens. En dan barstte de strijd los. De Condor vloog wel drie keer uit, maar moest steeds weer terug in zijn nest. Porte liet de vogel niet vliegen. En toen Porte op was, ging Froome er zelf maar achteraan. Mollema moet wel blij zijn met zulke goede knechten als Porte en Froome. Ze reden steeds het gat met Alberto voor hem dicht. En waarom? Contador staat op bijna vijf minuten. Ik zou er mijn krachten niet aan verspillen, maar wie ben ik?

En terwijl Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot zaten te ruziën over waar de Belokibocht was, vielen Contador en Froome heel ergens anders. Nu moeten ze in de toekomst twee bochten onthouden in de afdaling van de col de Manse.
Deze valpartij was echter minder ernstig dan die van Beloki. Ik zat toch nog wel even een paar minuten ingespannen te kijken of de gevallenen de groep met Mollema nog wel zou kunnen inhalen. Iedere seconde lijkt me meegenomen voor Bauke. Contador zal hem blijven aanvallen.
Ik ben benieuwd of Bauke de Condor in de tijdrit weer voor kan blijven morgen. En ik ben ook benieuwd of Laurens die witte Colombiaan morgen te grazen neemt.

Het leukste plaatje van de dag: Ik zag een bruidstaart met fietsen erop. Of was het geen bruidstaart en hadden ze die taart gemaakt voor Greipel? Die werd vandaag eenendertig jaar.

Renner van de dag: Dumoulin is voor mij de renner van de dag. Natuurlijk komt daar enig chauvinisme bij. Maar als je zo jong bent en dan voor de etappe zegt dat je gaat aanvallen en het lukt dan ook nog, dan ben je in mijn ogen een kanjer.

Morgen de tweede individuele tijdrit

In de streek waarin de renners morgen hun tijdrit afleggen vinden we het grootste kunstmatige meer van Europa. Le Lac de Serre-Ponçon. De finish is in Chorges en de renners komen door Savines-Le-Lac. Dat laatste dorp is een paar keer opnieuw opgebouwd. De eerste keer is het tijdens de revolutie verwoest. Het is in 1825 iets verderop weer opgebouwd, maar moest in 1961wijken voor het stuwmeer en werd verderop aan het meer weer opgebouwd.

Het meer ligt op 750 meter hoogte. De 1,2 miljard kubieke meter water wordt gebruikt voor opwekking van energie. Bovendien zorgt de dam van het stuwmeer ervoor dat de rivier Durance in toom kan worden gehouden en dat komt ten goede van de irrigatie en drinkwatervoorziening. Je kunt een bezoek brengen aan Muséoscope du Lac. Dat is een expositie over de bouw van de dam en de geschiedenis van de verdwenen dorpjes. Je kunt er ook veel vormen van watersport bedrijven, zoals raften. Dus er komen heel wat toeristen naar dat gebied. Maar je kunt er nog meer doen dan watersport. Skiën bijvoorbeeld. En er kunnen bovendien leuke tochtjes worden gemaakt door de canyon.
Als je rond het meer fietst dan is dat 100 kilometer. De renners doen morgen echter 32 kilometer, maar dan niet rond het meer, maar over twee bergen van de tweede categorie.