[Tour] Kramp!

Hesjedal was al snel weg
Pierre Rolland reed lang vooraan
Maar bij de finish zagen we
Toch Costa met de bloemen staan

Het is natuurlijk leuk dat de Tourorganisatie twee enorme joekels van bergen in het parcours opneemt, maar als je die in het begin van de etappe plaatst, dan weet je dat de klassementsrenners daar echt geen oorlog gaan maken. Mollema vond dat vast wel fijn.

Johnny Hoogerland was dit keer niet de eerste die demarreerde uit het peloton, maar zat nu wel bij de kopgroep. Kopgroep? Zeg maar rustig eerste peloton. Gesink en Dumoulin waren er ook bij voor Nederland. Gesink had een vrije rol gekregen vandaag en mocht voor zijn eigen kans gaan.
Er gebeurde verder vrij weinig. De Glandon werd zonder strijd genomen. Ik dacht dat het dan wel in de beklimming van de Madeleine zou gaan gebeuren, want die beklimming is steiler dan de Glandon. Normaal doe je op de Glandon echt wel een jasje uit als er wordt gekoerst, maar nu deden de renners een jasje aan. Een regenjasje namelijk, want het ging regenen.

Het leukste moment tot dan toe op televisie kwam van Bauke Mollema, maar dat was nog van voor aanvang van de etappe. De renners stonden klaar om te vertrekken en Han Kock kwam naar hem toe voor een interview. Han Kock: 'Bauke, mag ik je even wat vragen?' Bauke: 'Nee.'
Er werd nog wel een beetje aangevallen in de kopgroep. Hesjedal met Izaguirre reden weg uit de groep en namen een redelijke voorsprong.

Tijdens de beklimming van de Madeleine kwamen er inderdaad aanvallen, maar dan wel vanuit de eerste groep. Die was natuurlijk ook veel te groot. De eerste groep explodeerde en de sterksten bleven over. Daarbij gelukkig ook Gesink, Dumoulin en Hoogerland. Helaas viel Johnny later ver terug.
In het peloton gebeurde ook tijdens de beklimming van de Madeleine echter niets. Nou, niets? Er gebeurde wel iets, maar dat was achteraan. Als Kittel het peloton bergop kan volgen en Evans niet, dan is er wat loos met de Australiër. Wat weten we echter niet. Hij finishte op meer dan vijfendertig minuten van de winnaar.
We kregen ook nog een lief plaatje op de top van de Madeleine. Hesjedal had al lang Izaguirre gelost, maar kreeg gezelschap van Pierre Rolland. Ze gaven elkaar op de top even een handje, want ze zouden elkaar de rest van de rit moeten steunen. Later gaf Rolland nog een handje aan Hesjedal toen die had gewacht omdat Pierre een lekke band had gekregen. Ze zijn nu vrienden voor het leven. Als later opa Ryder met zijn kleinzoon op schoot zit en opa Pierre komt op bezoek, dan kan hij zijn kleinzoon meteen vertellen over de dag dat hij en zijn vriendje samen vooruit waren.

Helaas voor Hesjedal zou de vriendschap niet zo heel lang duren, want hij werd er meteen tijdens de volgende beklimming afgereden door Rolland en eindigde nog ver achter het peloton. Je kon het zien aankomen, want hij zat tijdens de afdaling van de Madeleine al te rekken en te strekken omdat hij kramp had.
Rolland kreeg ook kramp, maar hield het langer vol om vooruit te blijven. Ook hij moest er echter uiteindelijk aan geloven. De kopgroep, die steeds kleiner was geworden, had hem in het vizier en Costa was degene die de trekker overhaalde. Hij ging over Rolland heen en die was daar zo van onder de indruk dat hij meteen in elkaar stortte.

Is er verder nog iets zinnigs te vertellen? Eigenlijk niet. Wel iets onzinnigs. Valverde viel kilometers lang aan voor nul seconden tijdwinst aan de finish. De renners die het meeste plezier aan deze etappe beleefden, zijn Navarro en Mollema. Navarro, omdat hij nu de top tien is binnengekomen en Bauke, omdat hij een lekker gemakkelijk dagje had en er weer een beetje doorkwam.

Om over na te denken: Vichute

Het leukste plaatje van de dag: Een witte reus met een bollentrui aan op een fiets. De fiets was bevestigd aan een kabelbaantje en reed naast Rolland mee aan de kant van de weg. Leuk bedacht.

Renner van de dag: Pierre Rolland. Hij was lange tijd in de aanval, maar strandde in het zicht van de haven.

Morgen Semnoz

Tijdens de rit naar Semnoz komen de renners onder andere door het piepkleine plaatsje Sevrier. Daar is wel sinds 1989 de Paccard Bell gieterij gevestigd. Sinds 1796 heeft Paccard Bell meer dan 120.000 klokken gegoten. De klokken gaan de hele wereld over. Van Japan tot Malta. Na deze column kun je niet meer zeggen dat je de klok hebt horen luiden, maar niet weet waar de klepel hangt.

Er is nog meer interessants onderweg. Het Bauges massief bijvoorbeeld. Als je van wandelen houdt, dan moet je daar zijn. De Tour des Bauges is een lusttocht van vijf dagen. Je kunt van dorp naar dorp, maar je kunt ook wildkamperen. Rust is er voldoende, want het massatoerisme laat dit gebied links liggen. Of rechts, als je van de andere kant komt. Je kunt de Tour des Bauges zowel in de zomer als de winter doen. In de winter is het dan wel aan te raden om sneeuwschoenen mee te nemen. De Tour des Bauges loop je bovendien van hut naar hut en het is wel handig om die hutten te reserveren, tenzij je graag met vreemden je bed deelt.
Ik denk niet dat het morgen een wandeletappe wordt, hoewel de renners niet allemaal even snel tegen de bergen op zullen rijden.