'Hells Angel? Ga maar naar huis!'
De St. Joep-markt in Sittard is een markt waar jaarlijks mensen vanuit alle regio’s in de Benelux naartoe komen om even goedkoop de voor hen meest waardevolle spullen te scoren.
Ik was klaar met leren op school en dacht even op de markt iets van lekker eten te halen. Nadat ik er niet uit kwam wat ik wilde hebben, besloot ik toch maar voor een snelle en ongezonde pizza van Domino’s te gaan. De pizza was klaar en ik liep met de doos in mijn handen weer richting de markt. Al observerend mensen kijkend nam ik kleine hapjes van mijn nog steeds al te hete pizza.
Overal mensen die blij waren met hun van de markt geplukte voorwerpen. In de pizzeria, tien minuten eerder, zag ik al een aantal ME-busjes voorbij rijden die mijn aandacht enigszins trokken. Geel fluorescerende vesten kwamen langzaam dichterbij toen ik verder de winkelstraat inliep. En voor ik het wist, was ik ingesloten door een groep Hells Angels aan de ene kant en een andere groep van ME-piefjes aan de andere kant.
Nog steeds smullend van de pizza observeerde ik wat er aan de hand was. Ik hoorde politieagenten alleen instructies geven dat niemand meer voorbij de menselijke barricades mocht. Al dan niet verbaasd bleef ik de pizza naar binnen schuiven. “Wij komen jaarlijks naar deze markt!”, hoorde ik een Angel verontwaardigd zeggen. Twintig minuten gingen voorbij zonder enige duidelijkheid wat er gaande was.
Totdat opeens een van deze Hells Angels op zijn telefoon een nieuwsbericht liet zien aan een van zijn collega’s: “Dreigende sfeer op markt in Sittard door aanwezigheid Hells Angels”, luidde de titel. Nog verbaasder dan stomverbaasd verslikte ik mij in mijn pizza. Ik wist niet wat ik bedreigender vond: De Hells Angels, die al lachend neergezegen waren met koffie op het terras van de nabijgelegen broodjesbar, of de ME die in aanvalshouding iedereen buiten “de plaats van delict” probeerden te weren.
“Er schijnt ook nog een andere motorclub aanwezig te zijn op de markt”, hoorde ik een meid zeggen die net als ik geen kant meer op mocht. Voor mij persoonlijk kwam dit alles over alsof de Sittardse autoriteiten de Hells Angels gewoon willen weren van hun markt. De vraag kwam bij me op waarom deze heren niet gewoon, net als ik en een ieder ander, over de markt mochten lopen. Er hing geen grimmige, bedreigende of donkere sfeer in de stad met hun aanwezigheid. Ik bedoel, het is geen Oekraïne of zo.
Nadat de ‘rust’ wedergekeerd was, besloot ik de stad in te lopen en eens te gaan zoeken naar die zogenaamde andere motorbende. Zo een grote groep aan bikers moet toch immers eenvoudig te vinden zijn? Na een uur lang speuren had ik niks gevonden, dus besloot ik langzaam maar weer terug naar huis te gaan. Ik liep weer terug langs de plek waar de ‘situatie’ eerder die dag plaatsvond. Toevallig zaten ze er nog allemaal, dus besloot ik nog even te blijven, het was immers zo gezellig met al die Mobiele Eenheden.
Vooralsnog gebeurde er niets. Nou, niet helemaal. Er kwam Angel op leeftijd aanlopen met een hoop aan vesten. Blijkbaar hadden ze de opdracht gekregen om hun ‘uniform’ te bedekken of anders gewoon maar naar huis te gaan. Waar gaat dit allemaal heen, vraag ik mij af. Hebben de Angels geen bestaansrecht meer? Naar mijn mening is dit gewoon puur censuur. Discriminatie op gronde van idealen en levensvisie.
Waar gaat dit heen als we ons niet eens meer mogen kleden zoals wij ons zelf het prettigst voelen?
