[Tour] Boom, een kei van een renner

Het was vandaag ontzettend nat
En Nibali die kwam op stoom
Maar één man was toch nog te sterk
En dat was onze eigen Boom

Als Boom niet had gewonnen dan had ik deze column de titel 'spekglad!' gegeven.
Wat een etappe! Froome eruit, veel klassementsrenners op achterstand en een Nederlander wint weer eens.

Het zou een gevaarlijke dag worden voor de klassementsrenners. Normaal boezemen de kasseien al angst in bij menig renner, maar nu lagen ze er ook nog eens nat bij en het regende. Toch is het jammer dat er dan twee stroken werden geschrapt. Een afdaling in de regen is ook gevaarlijk. Je moet gewoon uitkijken. Ik was wel benieuwd of er ook kanshebbers onderuit zouden gaan of achterstand op zouden lopen.

En het regende en het regende en het regende. Dat geeft meer lekke banden en valpartijen. Ik weet er alles van want een paar jaar geleden reed ik de Dam tot Dam FietsClassic de hele dag in de stromende regen en ik had drie lekke banden onderweg. En ik was niet de enige.
Ik zag al snel dat het geen wandeletappe zou worden. Meteen wat tempobeulen voorin het peloton. Martin, Westra en Burghardt bijvoorbeeld. Het was namelijk zeer belangrijk om als eerste de kasseistroken op te rijden. Toch probeerden wat renners weg te komen. En dat waren echte keienvreters. Gingen ze voor eigen succes of waren ze vooruit gestuurd?

Het duurde een tijdje voor het peloton bij de kasseistroken kwam. Het peloton met al die volgauto's en motoren erachter was intussen een spookachtig beeld. De koplampen kleurden de regen geel. Froome probeerde ondertussen alvast uit hoe hij het beste kon vallen. Maar die generale repetitie was nog op het asfalt. Gelukkig viel hij op de andere kant als waarop hij gisteren viel. Maar wat zou dat gaan betekenen? Ook in de kopgroep was het hommeles. Tony Martin en Samuel Dumoulin hielden de wielerkleding niet droog, maar konden weer aansluiten. Er viel dus al voor de kasseien voldoende te beleven.

Zo'n twintig kilometer voor de eerste kasseistrook begreep Sagan dat ze wat aan de kopgroep moesten doen als hij wilde winnen. Dus ging zijn ploeg het verschil terugbrengen. De regen zorgde ervoor dat er voor de kasseien al diverse valpartijen waren. Het was niet alleen Froome. Ook Greipel en Kittel stuiterden over de weg. En niet lang daarna van Garderen en Valverde bijvoorbeeld en die konden niet de kasseien de schuld geven. Valverde kan dus ook zonder de wind op achterstand komen.
En dan gebeurde het. Nu bleek dat Froome niet kan sturen in de regen. Hij gaat niet zijn tweede Tour winnen, want hij moest eruit. Abandon.

En toen waren ze daar ineens: de gladde jongens. Het glibberige wezen dat stukken uit het peloton probeerde te happen. De renners kwamen van het slachtveld bij Ieper en het werd nu voor hen ook een slachtveld. Er bleef nog maar een klein peloton over. Daar zaten buiten de ongelukkig Keniaan de meeste klassementsrenners wel bij, maar niet Valverde, van Garderen en Pinot. Die moesten behoorlijk aanzetten om weer aan te sluiten. Daarna heb ik Kruijswijk nog zien steppen in plaats van fietsen. Ik heb zelfs iemand een koprol met de fiets zien maken. Ook Contador moest in de achtervolging. Mollema was bij hem. Valverde was in geen keien of wegen te zien. Maar ook tussen de kasseistroken in vielen er nog renners. Je vraagt je toch af of de renners nog wel kunnen sturen. Op een gegeven moment werd alles weer wat overzichtelijk en waren er twee groepen. In de achterste zaten de meest klassementsrenners, maar niet de gele trui, Kwiatkowski en Van den Broeck. Die zaten vooraan.
Maar ze konden geen van alleen Boom in toom houden. Die schudde eens flink aan de boom.
En toen ik even naar de wc was, waren ineens Van den Broeck en Talansky vooraan ook weg.

Uiteindelijk werd het inderdaad een slachtveld, maar er was wel een echte generaal die voor de troepen uitreed. Een Michiel de Ruyter, een Piet Hein en zijn naam was ook niet groot. Hij heet namelijk Boom. Nibali deed echter volgens mij de beste zaken. Hij liep verder uit op zijn concurrenten voor de eindzege.

Pechvogel van de dag: Er waren veel pechvogels vandaag, maar Froome is natuurlijk de grootste pechvogel. Abandon!!!!!

Leukste tweet van de dag: Niels Koster - Sommige coureurs moeten de neutralisatiewagen al laten gaan.

De rit van morgen.

De winnaar van de etappe van morgen krijgt beslist niet een van de beste merken champagne om mee te spuiten, maar die champagne is zeker wel aanwezig in de streek waarin de etappe plaatsvindt. Die streek heet namelijk zelf ook Champagne. Je vindt er dan ook veel champagnehuizen. De beste champagne van 2013 komt uit Reims, de aankomstplaats van morgen. Charles Heidsieck Vintage 2000 Brut champagne is gekozen door de fijnproevers van FINE Champagne Magazine tijdens een blindproeverij die elk jaar door het blad wordt georganiseerd en waar honderden merken champagnehuizen aan meedoen. De champagne heeft twaalf jaar rijping gehad op zijn gisten in de 2000 jaar oude kalkkelders van champagnehuis Charles Heidsieck. Hij bestaat uit 58% Pinot Noir met 42% Chardonnay.
En wat eten we hierbij? Een gerecht uit de streek natuurlijk. Bijvoorbeeld Langres flambé au marc de champagne. Een overheerlijke kaas die wordt geflambeerd en bereidt met een champagnebezinksel. Of een Canette au vin de Bouzy. Eend met wijn à la Bouzy. Echt iets voor fijnproevers.
Maar er is meer leuks in de Champagne. Meer dan 5000 kilometer wandelpaden, veel mogelijkheden om te paardrijden of er met de ATB op uit te trekken.
Ook natuurliefhebbers kunnen in de Champagne uitstekend uit de voeten. Je vindt er orchideetapijten, ingesloten valleien en binnenzeeën. Je hebt er het Roc la Tour ofwel het kasteel van de duivel. Een landsheer uit de buurt verkocht zijn ziel aan de duivel. Die zou als tegenprestatie in één nacht een kasteel neerzetten dat zijn echtgenote waardig zou zijn. Dat moest dan gebeuren voor de eerst kraaiende haan. Het lukte Satan bijna, maar op het moment dat hij de laatste steen zou leggen kraaide de dorpshaan en moest hij zijn activiteiten staken. Hij werd zo woest dat hij zijn hoed tegen de muren van het kasteel gooide en dat stortte toen in. Er steken twee vlak naast elkaar gelegen rotspartijen boven de vallei van Semoy uit en die staan zodanig tegen elkaar de ze in een onmogelijk evenwicht zijn. Ooit zou dat het kasteel zijn geweest. Je kunt op de resten van het 'kasteel' in ieder geval heel goed genieten van het prachtige uitzicht.
De vorige drie keer dat een etappe in Reims aankwam, won er een sprinter. Het waren Abdoujaparov, McEwen en Petacchi. Alle drie de renners wonnen in datzelfde jaar de groene trui. Ik ben dus zeer benieuwd naar de winnaar van de etappe.