[Tour] Met vallen en opstaan
Sagan ging echt wel voor de winst
Die zat er lange tijd ook in
Maar met een milimetertje
Won toch uiteindelijk Trentin
De jury zal nog lang bezig zijn vanavond. Ze moeten namelijk uitzoeken wie er nu eigenlijk echt op achterstand is binnengekomen en wie er door een van de valpartijen in de laatste drie kilometer op achterstand is geraakt. Stef Clement ging helaas al veel eerder onderuit en lag er niet lekker bij. Hij is dan ook uit de Tour. Het schijnt mee te vallen, maar hij kon niet verder. De Tour had geen clementie met Clement.
Het was verder al snel duidelijk dat we voor wat spektakel zouden moeten wachten tot de twee tieten aan het einde van de etappe. De twee colletjes van de vierde categorie. Alleen het laatste colletje had percentages van boven de 8%. Dus daar zou het te doen zijn en dat klopte ook.
Sagan had beslist plannen op die tweede tiet, want hij had zijn ploeg op kop gezet. Ik was echter benieuwd of hij met zijn zere ribben met de eersten over dat colletje zou kunnen komen. Hij dacht echter van wel anders zou hij zijn ploeg niet laten werken.
Het enige wat nog voor wat spektakel zou kunnen zorgen tot de tieten er waren, was de wind.
De tussensprint was alleen even leuk vanwege een ruzietje tussen Renshaw en Sagan. Maar waarom ruzie? De kopgroep had toch al de meeste punten en Sagan lag een zee van punten voor op Coquard en Renshaw. Dus een puntje minder was geen rib uit zijn lijf.
Ineens zag ik dat van Poppel op had gegeven. Wat was dat nu? Niet vallen en toch uit de Tour? Hij was al bijna de evenknie van de snelste sprinters, maar had nu blijkbaar te veel last van zijn knie.
Verder was er lange tijd niet veel te beleven. Af en toe zag je een ruzietje in de kopgroep en een uitlooppoging daarin ten behoeve van het rode rugnummer door Edet. Maar veel stelde het niet voor. Het peloton moest zelfs even inhouden om die kopgroep niet al op zestig kilometer van het einde te pakken. Edet zal het rode rugnummer ook niet krijgen, want later sprongen nog Elmiger en Huzarski weg.
Vaak is zo'n etappe toch nog leuk vanwege de mooie plaatjes onderweg. Nu komt deze Tour speciaal door het vroegere oorlogsgebied uit de WOI omdat het honderd jaar geleden is dat die woedde en dus lieten ze veel zien van de oorlogsmonumenten en andere gedenktekens van die oorlog. Maar ook dat gaat toch vervelen en op een gegeven moment dacht ik: kom jongens, ik heb nu wel genoeg uit die tijd gezien. Een kruis erover en gewoon verder met de koers.
Met de eerste tiet in zicht kwam ineens Sky op kop. Froome was er dan wel uit, maar ze hadden natuurlijk nog Porte. Maar de renners van Sky kwamen als bij toverslag en ze waren ook weer als bij toverslag weg. Misschien vergisten ze zich in de afstand tot de tiet? Even later waren ze er toch weer. En de andere treintjes van de klassementsrenners waren er ook. Ik was benieuwd of de groene jongens van Cannondale voor Jan Dinges al die tijd op kop hadden gereden.
Op twintig kilometer van de streep werden de twee laatst vluchters opgegeten door het jagende peloton. De strijd was nu echt begonnen.
En als de strijd begint dan moet Voeckler natuurlijk weer zijn kunstje opvoeren. Greipel was er al op de eerste tiet af. Die zou dus niet gaan winnen.
Het regende niet, de weg was niet nat, de weg liep enigszins omhoog en nog vielen ze. Van Garderen natuurlijk ook weer. Die doet ook niet anders dan vallen. Hij had al een wit knietje. Ook Bardet lag er bij. Nog een klassementsrenner dus.
Op de laatste tiet brak de oorlog uit. De favoriet van Dijkstra was er al snel af. Cancellara.
Het venijn zat helemaal in de staart. Valpartijen in de sprint. Van den Broeck, ook zo'n tuimelaar, lag er weer eens bij. Het heeft natuurlijk geen gevolgen voor de tijd, maar wel voor zijn lichaam.
Een klein groepje denderde naar de streep. Onze Dumoulin leek zelfs even te gaan winnen. Op het einde leek al het werk van Cannondale toch vruchten af te werpen. Trentin feliciteerde Sagan zelfs al, maar dat was niet nodig geweest, want hij had zelf gewonnen. Zijn band bleek net iets dikker dan die van Sagan. Nu eens kijken wie enigszins ongeschonden uit de strijd is gekomen.
Pechvogel van de dag: Stef Clement. Hij lag heel alleen langs de kant van de weg, zoals het meisje van zestien van Boudewijn de Groot.
Leukste tweet van de dag: Nico Oudshof - Ironisch genoeg is het gebied achter het Fort de Douaumont tegenwoordig militair oefenterrein voor de artillerie
De rit van morgen.
Het peloton trekt morgen de Vogezen in. Een korte etappe, maar pas op, het einde is zeker niet makkelijk. De klassementsrenners zullen beslist aan de bak moeten, maar er zijn ook kansen voor de aanvallers. Juist in deze korte rit hebben ze kans. De cols op het einde van de rit zijn niet voor de poes. Vooral de col de Grosse Pierre niet met zijn stijgingspercentages van boven de 15%. Bovendien eindigt de etappe bergop naar Mauselaine en die col is 1,8 kilometer en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 10,3%. Of je worst lust.
Nou moet ik zeggen dat ze in die streek echt wel worst lusten, maar een echte specialiteit uit de Vogezen is de Quiche-Lorraine. Een hartige taart met onder andere ontbijtspek en geraspte gruyèrekaas. Heerlijk.
Maar er is nog veel meer te vinden in deze streek. Op het parcours van de etappe vinden we onder andere Baccarat. Ik heb geen idee of ze in deze plaats dat spel hebben uitgevonden, maar in ieder geval is het een van de belangrijkste plaatsen ter wereld als het gaat om kristal. Baccaratkristal is over de hele wereld bekend en geliefd. De Russische Tsaar Nicolaas II was er een groot liefhebber van.
Aan de voet van de Vogezen kun je een van de mooiste grotten ter wereld bezoeken. De grotten van Osselle. Veel variatie aan kristallisering, prachtige kleurschakeringen en prehistorische schatten vind je in die grotten. Bovendien kun je de grot heel goed en zonder gevaar bezoeken, want er is een prima begaanbare aangelegde weg.
Ik had het al over de Quiche-Lorraine als lekkernij, maar ook escargots zijn erg geliefd in de Vogezen, het is echter niet te hopen dat de klassementsrenners morgen als slakken naar boven gaan. Ik wil strijd zien.
