[Tour] Oorlog in de Alpen

Voor Porte ging vroeg de deur al dicht
De anderen die klommen door
Maar aan het einde van de rit
Was Nibali ze allen voor

Er is deze Tour maar één de sterkste. Nibali. Zou hij nog een inzinking krijgen?

Vandaag zou het echt gaan gebeuren. De renners trokken de Alpen in. Ik was benieuwd welke klassementsrenners er zouden aanvallen en welke er zouden wegvallen. Er was weer een kopgroep die ongeveer vier minuten voorsprong had en Katusha reed op kop van het peloton. Niet Astana dus. Dat betekende dat Rodriguez plannen had en dat ze de kopgroep nog voor de eerste beklimming wilden inhalen. Rodriguez had de slag gemist en het ging natuurlijk om de bolletjestrui.
Verder gebeurde er een tijdlang niet meer dan een paar opgaven.

Het werk van Katusha werkte blijkbaar verlammend op de kopgroep, want ze lieten Oss zomaar wegrijden. Die ging eigenlijk dus voor het rode rugnummer, want het was wel duidelijk dat ook hij niet met voorsprong aan de eerste beklimming zou beginnen. Toch zou vandaag een ander dat nummer gaan verdienen. Di Marchi.
De Alpen stonden intussen als een stel reusachtige cyclopen op de renners te wachten. Ze zouden het peloton uiteenrijten en opslokken.
Voor de ploeg van Nibali was het toen nog een rustdag, want Europcar kwam Katusha nog even helpen op kop van het peloton. Wilde Rolland iets gaan ondernemen?

Aan het begin van de eerste beklimming was Oss snel de klos. En de kopgroep en het peloton veranderde al meteen in hapklare brokken voor de cyclopen. Maar ondertussen reden Kadri en Bakelants wel weer verder van het peloton weg. Waar was nu Katusha? Het vriendinnetje van Dijkstra, Gallopin, was ook weer een van de eerste lossers. Di Marchi ging intussen even over Kadri en Bakelants heen.

En wat was dat? Kwiatkowski, de nummer elf van het klassement, moest er al vroeg af, maar kwam weer terug omdat er niet echt werd doorgereden. Katusha had eerder een gat van vier minuten tot minder dan een minuut teruggebracht en tijdens de beklimming liep Di Marchi weer uit tot bijna vier minuten. Waarom had Katusha, samen met Europcar, dan al dat werk gedaan?

De voorbeschouwing op de berg van eerste categorie leverde niet veel strijd op. Di Marchi op kop, Bakelants op afstand en Mate nog wat meer op afstand. Daarna het peloton. De echte strijd moest dus nog gaan komen op de laatste berg, zoals gewoonlijk. Toch hou ik wel van renners als Bakelants en Di Marchi. Gewoon aanvallen en maar zien waar het schip strandt. Het schip strandt meestal, maar een enkele keer word je toch beloond voor je aanvalslust.

De afdaling leverde weer een valpartij op. Fuglsang ging onderuit in een bocht. Nibali legde meteen de boel plat, maar Valverde wilde niet erg lang naar zijn pijpen dansen en zette zijn ploeg voorzichtig op kop.

Je kunt natuurlijk best na een berg van de eerste categorie een tussensprint plaatsen, maar dan weet je toch wel dat helemaal niemand daar belang bij heeft.
Pinot had vandaag blijkbaar ook plannen, want hij zette zijn ploeg op kop van het peloton.

Movistar ging meteen in het begin van de Saint-Martin-d'Hères de klim hard maken. Het wachten was op de eerste aanval van een klassementsrenner. Rodriguez was als een van de eersten eraf en dus had Katusha eigenlijk voor Jan Dinges zo hard gewerkt. Bakelants werd opgegeten door John Gadret. Daarna was het de beurt aan Astana om Di Marchi te verorberen. Bau en Lau waren er nog steeds bij. Er hoefden nog geen klassementsrenners te gaan aanvallen, want Porte brak gewoon en raakte achter. De nummer twee van het klassement. Pinot was de eerste die ging.

Bij de flarden van de eeuwige sneeuw werd de klassementsgroep aan flarden gereden. Steeds meer renners vielen af. Renners van de tweede rang gingen. König, Majka en Ten Dam.
En dan kwam de echte aanval. Valverde. Nibali en Pinot konden volgen. Lau deed het beter dan Bau, maar voor iedereen was het au. Achter Lau bestookten ze elkaar, maar dat schoot niet echt op. Er kwamen echter nog meer aanvallen. Nibali ontbond zijn duivels nog even. Het was te veel voor Lau. Pinot en Valverde worden ook nooit meer vriendjes. De oude snoeper flikte de jonge God. König en Majka konden nog een beetje in het spoor van de kleine Italiaan tweede en derde worden. Mollema steeg door zijn aanklampen nog een plaatsje in het algemeen klassement en Lau komt eraan.

We zullen nooit weten wat de rol van Nibali zou zijn geweest als Froome en Contador er nog bij waren geweest, maar wat hij tot nu toe liet zien was indrukwekkend.

Pechvogel van de dag: Porte. Ik weet niet wat hij heeft, maar hij heeft zeker iets. Anders wordt hij niet zover op achterstand gereden.

Leukste tweet van de dag: Gareth Linskens - Als VDB nu ook al bergop begint te vallen, gaan we nog lang mogen wachten op een podiumplaats.

De rit van morgen.

Morgen kunnen de renners hun borsten weer nat maken. Twee cols van de eerste en verder nog de Izoard van buitencategorie. Het is wel meteen de laatste etappe in de Alpen dit jaar. Het hoogtepunt van de Tour ligt dus in de Pyreneeën.
Dit gedeelte van Frankrijk herbergt (de naam zegt het al) nog veel meer bekende bergen uit de Tourgeschiedenis. De renners komen bijvoorbeeld door le Bourg-d'Oisans, het dorpje dat bekend is als start van de beklimming van de Alpe d'Huez. Maar die berg hoeven ze morgen niet op. Niet dat ze daar blij om moeten zijn, want ze krijgen genoeg voor de kiezen. En ook voor de wielen.

Maar er is meer te beleven in de Hautes-Alpes. In het stadje la Grave bijvoorbeeld. Daar wordt sinds 1998 ieder jaar een festival gehouden. Het 'Messiaen au pays de la Mije' festival. Genoemd naar de componist Olivier Messiaen. Wie kent hem niet? Hij was geïnspireerd door de natuur in de Hautes-Alpes. De gletsjers, de watervallen, de vogels en de zonsondergangen. De emotie die hij daarbij ondervond, drukte hij uit in zijn muziek. Dat deed hij zo goed dat het festival internationaal bekend is en er mensen van heinde en ver komen om het mee te maken. Het is dit jaar van 26 juli tot 3 augustus, dus de renners kunnen er niet tijdens de Tour van gaan genieten. Het is maar de vraag of ze morgen überhaupt kunnen genieten. Aanvallers hebben misschien een kans en een van de klassementsrenners kan op de Izoard ook aanvallen, want na de afdaling van die berg, gaat het meteen bergop naar de Risoul.