Sprintheld Kyou-Hyuk Lee stopt met schaatsen
De Zuid-Koreaanse schaatser Kyou-Hyuk Lee heeft aangekondigd een punt achter zijn carrière te zetten. De sprinter liet na de Olympische Spelen van Sochi al vallen dat het waarschijnlijk afgelopen was voor hem, maar maandag heeft hij het officieel bekend gemaakt.
Lee deed dat tijdens een bijeenkomst in Seoul, waar onder andere familieleden en sporters, zoals olympisch kampioene Sang-Hwa Lee, van de partij waren. Tijdens de openingsceremonie was Lee de vlaggendrager voor Zuid-Korea. Het waren zijn zesde Olympische Spelen, meer dan welke andere Zuid-Koreaanse zomer- of winteratleet.
De zichtbaar geëmotioneerde Lee gaf aan dat het nooit winnen van een olympische medaille misschien zo erg nog niet was. 'Ik heb al die jaren gedacht dat het winnen van olympisch goud alles was, maar nu denk ik dat ik misschien wel geluk heb dat het me nooit is gelukt. Als ik tien of zelfs twintig jaar geleden een medaille had gewonnen, denk ik niet dat ik zo dankbaar was geweest als ik vandaag de dag ben', aldus de Koreaanse sprintheld.
'Na elke Olympische Spelen was ik kapot als ik weer geen medaille gewonnen had. Nu denk ik echter dat ik mede daardoor veel meer volwassen ben geworden. Na elke Spelen heb ik me weer vier jaar een slag in de rondte getraind, en vooral daardoor denk ik dat ik veel meer in mijn leven heb bereikt dan een olympische medaille ooit had kunnen betekenen'.
Lee tijdens het WK sprint in 2013, waar hij genoegen moest nemen met plek zes (PRO SHOTS/Erik Pasman)
Tijdens zijn zes Olympische Spelen kwam Lee één keer zeer dicht bij een medaille. In 2006 bleef hij in Turijn op de 1000 meter vijf honderdsten verwijderd van de bronzen tijd van zijn goede vriend Erben Wennemars. Zijn grootste prestaties behaalde hij op het wereldkampioenschap sprint. In 2007, 2008, 2010 en 2011 pakte hij daar de wereldtitel. Alleen Jeremy Wotherspoon en Igor Zhelezovky waren ooit succesvoller.
Naast zijn wereldtitels op de sprint werd Lee in 2011 ook wereldkampioen op de 500 meter. Daarnaast pakte hij nog drie medailles op afstandskampioenschappen.
Wereldrecords heeft hij ook in handen gehad. In 1997 pakte hij het record op de 1000 meter af van Jan Bos, die het één dag eerder op zijn naam schreef. Een maand later was Lee het wereldrecord kwijt. Ook op de 1500 meter nam hij het wereldrecord af van een Nederlander, Jakko-Jan Leeuwangh. De tijd van 1:45.20 had hij bijna een jaar in handen, tot Derek Parra het op de Olympische Spelen van Salt Lake City verpulverde.
Over zijn plannen voor de toekomst was Lee nog niet helemaal zeker. Voorlopig wil hij vooral tijd doorbrengen met zijn familie, waaronder zijn zieke vader. Een terugkeer in het schaatsen is echter een goede mogelijkheid: 'Ik zou ooit graag het nationale team willen coachen. Ik ben net gestopt en heb dus nog veel gevoel met de sport. Richting de Spelen van Pyeongchang zou ik heel erg graag de jonge schaatsers willen helpen, op welke manier dan ook', aldus Lee.
