Knaven wint 'Roubaix' met goedkeuring Museeuw

Het is alweer tien jaar geleden dat de laatste Nederlandse zege werd geboekt in de kasseienklassieker Parijs - Roubaix. Op 15 april 2001 kwam Servais Knaven, toen in dienst van Domo Farm-Frites, als eerste over de eindstreep, met goedkeuring van zijn ploeggenoot en kopman Johan Museeuw.

Het was tot dan toe de week van 'net niet' voor het Nederlandse wielrennen. Erik Dekker had zichzelf onderschat in de sprint bij de Ronde van Vlaanderen en werd op banddikte geklopt door Gianluca Bortolami. Dit overkwam Leon van Bon later in de week ook al bij Gent - Wevelgem, toen George Hincapie hem te snel af was.

Voor Parijs - Roubaix waren de verwachtingen ook niet hooggespannen bij de Nederlanders. De wedstrijd was voor het laatst door een Nederlander gewonnen in 1983, toen Hennie Kuiper de sterkste was. Tevens kwamen de topfavorieten voor deze editie uit andere landen. Grootste favoriet was de winnaar van het jaar ervoor en 1996; de Belg Johan Museeuw. Daarnaast waren onder andere Steffen Wesemann en Hincapie kanshebbers.

Het weer was echter bar en boos in Noord-Frankrijk. Het regende de hele dag en het leek meer een overlevingstocht te worden dan een wielerwedstrijd. Al snel bleek dat Domo Farm-Frites het sterke blok zou zijn in de koers. De ploeg had ook wat te bewijzen na een tot dan toe tegenvallend voorjaar en had de kritiek van de Belgische wielerjournalisten alweer vol over zich heen gehad.

Museeuw liet zich vaak van zijn sterke kant zien in de wedstrijd, maar werd tot vijf keer toe teruggeslagen met een lekke band. Zijn land- en ploeggenoot Wilfried Peeters wist in het bos van Wallers-Arenberg wel een gaatje te slaan en zag zijn voorsprong gestaag oplopen. Daarachter ontstond een klein elitegroepje, waaronder drie renners van de ploeg van Peeters. Naast Museeuw waren ook Knaven en Romans Vainsteins mee.

Knaven had tot dan toe al veel werk moeten verrichten in de achtervolging op een eerdere kopgroep en had nu het geluk dat vooral Wesemann, Hincapie en Ludo Dierckxsens achtervolgend werk moesten doen. Het gat met Peeters, die uiteindelijk 73 kilometer aan de leiding reed, werd nooit groter dan ruim een minuut en hij werd op vijftien kilometer van de streep gegrepen.

Daarna wist Domo zijn overtalsituatie perfect uit te spelen. Duidelijk was dat Museeuw de sterkste was in koers, maar dat zijn concurrenten hem niet zomaar lieten gaan. Er volgde daardoor een spervuur van demarrages van de Domo-ploeg, waarbij Knaven de hoofdrol speelde. Een onvermoeibare Dierckxsens wist echter een aantal kilometers lang elke aanval te pareren.

Op 10 kilometer van de meet plaatste Knaven nogmaals een demarrage, wat uiteindelijk de beslissende bleek te zijn. Zijn ploeggenoten achter hem lieten Weseman, Hincapie en Dierckxsens al het werk doen en de voormalig Nederlands kampioen op de weg wist uit de problemen te blijven op de laatste twee kasseistroken.

Knaven kwam alleen de wielerbaan op en had voldoende tijd zijn shirt schoon te maken om te laten zien dat zijn ploeg die dag de sterkste was. Museeuw was nog weggereden en kwam als tweede over de meet, achter een extreem blije Knaven. Vainsteins wist het feestje voor de Belgische ploeg compleet te maken door als derde te eindigen.

"Je droomt wel eens van zoiets. Maar dan denk je: dat lukt je toch nooit," zei Knaven na zijn gewonnen race. "Of ik na zondag een andere renner zal worden, iemand die méér wint? Denk ik niet, nee. Ik ben tevreden met mijn huidige status."

Museeuw, toch de sterkste in koers, haalde achteraf vooral fel uit naar de pers. "Na al de kritiek die over ons gestort is na de voorbije wedstrijden, hebben wij bewezen dat wij het laatste woord hebben. Als de mensen ons niet willen geloven dat we echt wel een sterke ploeg hebben, is dat hun zaak, maar wij hebben vandaag wel het tegendeel bewezen."

"Gezien hoe formidabel Peeters gereden heeft? Gezien hoe sterk ik zelf was? Zonder vijf lekke banden had ik vandaag mijn derde overwinning op de wielerbaan van Roubaix gevierd. Tegenslag besliste er anders over. Gelukkig heeft de ploeg gewonnen met Knaven."

Het bleek uiteindelijk ook de grootste zege van meesterknecht Knaven te zijn, die ook een etappe in de Tour de France wist te winnen. In 2010 reed hij zijn zestiende en tevens laatste Parijs - Roubaix uit. Hij is daarmee samen met de Belg Raymond Impanis recordhouder. Knaven zette op 15 augustus na de Profronde van Etten-Leur een punt achter zijn carrière.