[OS 2012] Naim Süleymanoglu, een bijzonder verhaal
Op 27 juli gaan de Olympische Spelen in Londen van start. In aanloop naar het grootste sportevenement aller tijden brengen wij jullie een reeks van specials over de vele facetten van de Spelen. Elke vrijdag kun je een special lezen die over Londen, Nederlandse sporters, olympische historie en andere mooie verhalen rond dit grote evenement gaat.
De geschiedenis van de Spelen zit vol met unieke verhalen en vandaag belichten we het bijzondere verhaal van Naim Süleymanoğlu. Zijn verhaal is in Nederland misschien wat onbekend, maar dat maakt het niet minder bijzonder.
Süleymanoğlu werd op 23 januari 1967 geboren in het Bulgaarse Ptichar. Al op tienjarige leeftijd begon Süleymanoğlu met gewichtheffen. Hij bleek een groot talent te zijn en op zijn zestiende won hij zijn eerste grote toernooi. In Brazilië behaalde hij twee gouden medailles tijdens de Jonge Gewichtheffers Kampioenschappen. Een jaar later brak hij voor het eerst een wereldrecord. Hiermee was hij de jongste gewichtheffer ooit die een wereldrecord brak. Uiteindelijk zou de broekzak-Hercules, zoals zijn bijnaam luidde, 46 keer een wereldrecord breken. Die bijnaam had hij onder andere te danken aan zijn lengte, Süleymanoğlu is 1,47 meter lang.
De Spelen van 1984 in Los Angeles zouden de eerste kans op olympisch goud voor de kleine gewichtheffer worden. Maar doordat de communistische landen de Spelen in de Verenigde Staten boycotten werd hem deze kans ontnomen. Kort na die Spelen werd het de Turkse minderheid in Bulgarije, waartoe Süleymanoğlu behoort, nog moeilijker gemaakt hun eigen identiteit te behouden. Ze moesten hun Turkse namen veranderen in meer Bulgaars klinkende namen. Vanaf dat moment ging hij als Naim Suleimanov door het leven.
Tijdens een reis naar de World cup finale in Melbourne in 1986 verdween hij ineens. Even later dook de broekzak-Hercules op in Turkije waar hij asiel aan vroeg. Meteen veranderde hij zijn naam weer in Naim Süleymanoğlu. In 1988 wilde de toen voor Turkije uitkomende gewichtheffer graag voor zijn nieuwe land naar de Spelen in Seoul. Bulgarije maakte daar echter bezwaar tegen en beriep zich op internationale regels. Pas nadat de Turkse premier zich er persoonlijk mee bemoeide en de Turkse overheid meer dan één miljoen dollar betaalde trok de Bulgaarse regering haar bezwaren in, wat de weg voor deelname aan de Spelen vrijmaakte.
In Seoul stelde Süleymanoğlu zijn land niet teleur en behaalde het goud in de categorie vedergewicht (tot 60 kilo). Eén jaar later gaf hij op 22-jarige leeftijd aan te willen stoppen. Twee jaar later kwam hij echter terug op die beslissing en maakte zijn comeback in de topsport. En met succes want op de Spelen van 1992 in Barcelona behaalde hij wederom de gouden medaille. Inmiddels was hij door de val van het communisme weer herenigd met zijn familie die hij in Bulgarije achter had moeten laten.
Toen de kleine Turk in 1996 in Atlanta zijn derde gouden medaille pakte, zette hij een unieke prestatie neer. Hij was de eerste gewichtheffer in het vedergewicht die drie gouden medailles op drie verschillende Spelen won. En gezien over alle klassen was hij één van de vier gewichtheffers die dat presteerde. Hierna besloot hij een punt te zetten achter zijn carrière. Na een paar jaar besloot hij echter om wederom een comeback te maken in een poging om een vierde gouden medaille te winnen. Deze missie slaagde helaas niet zodat hij in 2000 definitief stopte met topsport.
Naim Süleymanoğlu zette al vroeg in zijn loopbaan een andere bijzondere prestatie neer, zo was hij pas de twee gewichtheffer ter wereld die driemaal zijn eigen lichaamsgewicht stootte. Zijn persoonlijk record staat hierbij op 190 kilo. In totaal hebben inmiddels zeven atleten deze bijzondere prestatie neergezet. Verder veroverde Süleymanoğlu zeven wereldtitels en werd hij in 2001 geridderd in de Olympische orde door het Internationaal Olympisch Comité.
