De loopbaan van Schumacher deel III, einde van unieke carrière

Misschien is Michael Schumacher de beste Formule 1 coureur aller tijden, daar kan altijd over gediscussieerd worden. Maar zeker is dat hij tot de allerbesten hoort die ooit in de hoogste raceklasse hebben gereden. Nu hij afscheid neemt als actief coureur, is het voor FOK!sport een mooie aanleiding om terug te blikken op zijn imposante loopbaan. De vorige dagen keken we al terug op de periode van het begin van zijn loopbaan tot aan zijn zevende titel. Vandaag gaan we verder waar we opnieuw gebleven waren.

Voorafgaand het seizoen van 2005 vonden er wijzigingen in bandenreglement plaats die niet in het voordeel van de Ferrari's waren. De achterstand die Ferrari hierdoor opliep, verhinderde het team om echt mee te doen om de titel. De regel, die als bedoeling had de strijd spannender te maken na de jaren van Ferrari-dominatie, had dus zeker effect. Schumacher behaalde nog wel enkele mooie resultaten. Zo wist hij zich tijdens de Grand Prix van San Marino van een dertiende startplek terug te knokken naar een tweede plek. Hij finishte slechts twee tienden achter winnaar Fernando Alonso. De enige race die Der Michael wel wist te winnen, was de wedstrijd in de Verenigde Staten. Door bandenproblemen bij Michelin startten slechts drie teams de wedstrijd. Uiteindelijk werd Schumacher derde in het eindklassementkomma op grote achterstand van wereldkampioen Alonso en nummer twee Räikkönen.

Het seizoen van 2006 zou het laatste seizoen worden van Schumacher bij Ferrari. Lange tijd leek het ook zijn laatste seizoen in Formule 1, maar daarover later meer. De Duitser was weer terug in de strijd om tde wereldtitel. Samen met Alonso vocht hij een spannend duel uit. Naast de titelstrijd wist Der Michael ook weer eens een record te verbeteren. Op Imola pakte hij zijn 66ste pole en verbeterde daarmee het record van Senna. De strijd met Alonso kwam aan op de laatste twee races, de twee kemphanen stonden precies gelijk. Echter, door motorproblemen viel de Duitser in de voorlaatste Grand Prix uit waardoor het vrijwel onmogelijk was om nog wereldkampioen te worden. Hij zou de laatste wedstrijd moeten winnen en Alonso zou geen punten mogen halen. Alonso werd tweede en prolongeerde zijn titel. Achter hem reed Schumacher echter wel een geweldige race. Door problemen met de benzinedruk moest de zevenvoudig wereldkampioen vanaf de tiende plek starten. Al snel klom de Duitser op naar de zesde plek, bij het inhalen van Giancarlo Fisichella echter raakte een band lek waardoor hij naar de pits moest. Schumacher kwam als negentiende terug op de baan. Een geweldige inhaalrace bracht hem uiteindelijk nog op de vierde plaats. Die inhaalrace werd als een prachtige afsluiting van zijn carrière beschouwd. 

Na zijn afscheid als actief coureur ging hij voor Ferrari aan de slag als adviseur en af en toe trad hij op als testcoureur. Ook reed hij 2008 mee in het Duits Superbike-kampioenschap. Dit uitstapje naar de motorsport was puur voor zijn plezier, benadrukte hij. Hij overwoog nooit een serieuze overstap naar de motoren. In februari 2009 kwam Schumi hard ten val met zijn Honda op het circuit van Cartegena. Later noemde hij dit het zwaarste ongeval uit zijn carrière.

Schumacher als adviseur aan de pittmuur
Schumacher als adviseur aan de pittmuur


In 2009 leek een rentree in de Ferrari nabij. Nadat Felipe Massa tijdens de wedstrijd in Hongarije zwaar geblesseerd uit was gevallen, vroeg de Italiaanse renstal Schumacher als invaller. De Duitser had er wel oren na en reed speciale testen in de Ferrari uit 2007. Door testrestricties mocht hij niet testen in de wagen van 2009. Een nekblessure door een motorongeluk eerder in 2009, bleek hem echter nog teveel parten te spelenkomma waardoor de rentree afgeblazen moest worden.

Op 23 december 2009 maakte Schumacher bekend dat hij terug zou keren in de Formule 1, deze keer als coureur bij Mercedes Grand Prix. De Duitse autofabrikant had kort daarvoor het team van Ross Brawn (Brawn GP) overgenomen. De hernieuwde samenwerking met Brawn en de mogelijkheid te rijden voor het Duitse Mercedes trokken Schumacher over de streep weer terug te keren. Na een intensieve training en medische begeleiding werd de Duitser fit bevonden voor een definitieve terugkeer in de hoogste raceklasse. Zijn nekblessure was voldoende genezen.

Het seizoen van 2010 was een moeizaam jaar voor Schumacher. Hij had het moeilijk met de Mercedeskomma die oorspronkelijk ontworpen was voor Jenson Button. De rijstijl van de Brit was totaal anders dan die van de recordkampioen waardoor Schumacher veel moeite had met de Silberpfeil. Toen er na vier races een update kwam van de zilveren bolide, kon hij beter overweg met zijn wagen. Niettemin bleef het een moeizaam seizoen waarin hij ook een aantal keren pech beleefde. Uiteindelijk was dit het eerste seizoen sinds zijn debuutjaar dat hij afsloot zonder poleposition, podiumplaats of snelste ronde. De Duitser eindigde uiteindelijk op de negende plaats in de eindstand van het WK.

Achteraf gezien was 2011 het beste seizoen na de comeback. Wederom zou hij zijn teamgenoot Nico Rosberg voor moeten laten gaan in de eindstand van het WK, maar deze keer eindigde hij op de achtste plaats. Opnieuw was de race in België dit jaar speciaal. Schumacher vierde er zijn twintigjarig jubileum als Formule 1-coureur. Deze unieke mijlpaal sierde hij op met de snelste tijd in de eerste vrije training. Door mechanische problemen tijdens de kwalificatie moest hij echter achteraan starten. Na een geweldige race wist hij toch nog vijfde te worden.

In oktober 2012 kondigde de Duitser aan dat hij bezig was aan zijn laatste seizoen als coureur in de Formule 1. In zijn laatste seizoen wist hij nog wel één keer op het podium te eindigen. Tijdens de Grand Prix van Europa in Valencia startte hij vanaf de twaalfde plaats en wist op te klimmen naar de derde plaats. Daarnaast wist hij wederom in België een bijzondere mijlpaal te bereiken. Schumacher werd na Barrichello de tweede coureur die driehonderd races in de Formule 1 reed. Tijdens de Duitse Grand Prix op Hockenheim wist Schumacher voor de 77ste keer de snelste raceronde neer te zetten, wederom een absoluut record. Afgelopen zondag reed de recordkampioen zijn aller laatste race in Brazilië. In de natte race liet Der Michael nog één keer zijn kunsten zien en reed vanaf een dertiende startplek naar een mooie zevende plaats aan de finish. Dit bracht hem op de dertiende plaats in de eindstand van het wereldkampioenschap.

Schumacher en Alonso in gevecht in Valencia (foto: Pro Shots)
Schumacher en Alonso in gevecht in Valencia (foto: Pro Shots)

Zo komt er een einde aan een imposante carrière van één van de grootste sporters aller tijden. Naast de baan zette de Duitser zich in voor goede doelen zoals Unicef en hij doneerde een grote som geld aan de slachtoffers van de tsunamie in Zuidoost-Azië. Schumi werd verder zesmaal genomineerd voor de Laureus Award voor beste sportman ter wereld, die hij tweemaal won. Verder zou Schumacher dankzij zijn sportieve succes een vermogen hebben opgebouwd van meer dan een half miljard euro. De fans van Schumacher hoeven echter niet te treuren. Hun idool zal zo af en toe nog te zien zijn op de baan. Zo zal de Duitser komende december weer meedoen bij de Race of Champions, een evenement dat hij de laatste vijf jaar samen met Sebastian Vettel won voor Team Duitsland.