Genomineerden Sportvrouw van het Jaar 2013
Dinsdag 17 december vindt het traditionele NOS / NOC*NSF Sportgala weer plaats. Op deze avond zullen de sportprijzen voor beste sportman, sportvrouw, gehandicapte sporter, talent, ploeg en trainer worden uitgereikt. In aanloop naar deze avond zullen we in zes specials alle genomineerden de revue laten passeren en nog eens terugblikken op hun prestaties in het afgelopen jaar. Vandaag beginnen we met de sportvrouwen.
Ireen Wüst
In 2006 viel Ireen Wüst al de eer ten deel sportvrouw van het jaar te worden. Dat jaar brak ze definitief met een gouden medaille op de Spelen in Turijn. Dit jaar heeft Wüst wederom goede papieren om de Jaap Eden Award te winnen. De Brabantse had namelijk een bijzonder goed begin van dit jaar.
In januari veroverde ze een week na het mislopen van het WK sprint de Europese allroundtitel. In een bomvol Thialf won Wüst de 1500 en 3000 meter en werd ze vierde op de 500 meter. Op de 5000 meter moest ze alleen Martina Sábliková voor zich dulden. Hiermee werd ze met ruime voorsprong Europees kampioen.
Als geen ander weet Wüst hoe ze moet pieken in de tweede helft van het seizoen. De vorm van het EK Allround bleek nog maar een voorbode van de grotere vorm tijdens het WK allround. Tijdens dat toernooi in Hamar heerste Wüst op ongekende wijze. Door drie afstanden te winnen en tweede te worden op de 500 meter werd de Nederlandse voor de vierde keer wereldkampioen allround. Met de derde wereldtitel op rij en de zevende maal op rij op het WK-podium zette Wüst een bijzondere reeks neer.
In maart streek het schaatspeloton neer in Sochi om op de olympische baan het WK afstanden te verrijden. Ook daar wist de schaatsster uit Goirle niet van ophouden. Drie gouden medailles (1500 meter, 3000 meter en de ploegenachtervolging) en een zilveren op de 1000 meter brachten het totaal op negen afstandstitels in haar carrière tot nu toe. Als klap op de vuurpijl wist Wüst ook nog de overall World Cup op haar naam te schrijven.
Ireen Wüst op het erepodium na het behalen van de wereldtitel allround (Foto: Pro Shots)
Marianne Vos
De prijzenkast van Marianne Vos moest ook dit jaar weer grondig verbouwd worden om alle nieuwe prijzen te kunnen herbergen. Vos trok de lijn van afgelopen jaren, waarbij de honger naar overwinningen nooit stilde, gewoon door. Aan de disciplines waarin ze al vele overwinningen behaalde voegde ze er dit jaar nog eentje toe. Op de mountainbike wist de Brabantse vier wedstrijden te winnen.
Haar grote successen behaalde Vos echter op de vertrouwde onderdelen. In het begin van het jaar was de alleskunner te vinden in het veld waar ze tien zeges behaalde. In Nederland veroverde ze voor de derde maal op rij de nationale titel. Bij het WK in Louisville wist ze zelfs voor de vijfde maal op rij en de zesde keer in totaal wereldkampioen te worden.
Op de weg heerste Vos in de UCI Women Road World Cup door maar liefst vijf van de acht wedstrijden te winnen. Ze was onder andere de beste bij de Ronde van Vlaanderen en de Waalse Pijl. Bij het WK op de weg in Florence wilde de renster uit Brabant haar wereldtitel uit Valkenburg graag behouden. Ze vond in de Italiaanse stad een parcours dat op haar lijf geschreven was. Maar ze trof ook een tot op het bod gemotiveerde Italiaanse ploeg die graag voor eigen publiek wilden winnen.
Door een uitgekiende ploegentactiek en door zelf een ijzersterke race neer te zetten, wist ze de titel te behouden. Door een venijnige demarrage op de laatste helling van het rondje in en om Florence wist Vos haar concurrentes achter zich te laten. Net als een jaar eerder kwam Brabantse alleen aan de finish. Met een dergelijke erelijst maakt Marianne Vos een goede kans om voor de derde keer (na 2008 en 2009) sportvrouw van het jaar te worden.
Marianne Vos plaatst de beslissende demarrage tijdens het WK wielrennen (Foto: Pro Shots)
Ranomi Kromowidjojo
De afgelopen twee jaar werd Ranomi Kromowidjojo al sportvrouw van het jaar. Mocht ze die titel dit jaar behalen dan is ze de eerste vrouw sinds Sjoukje Dijkstra die de prijs driemaal op rij wint. Dijkstra won de titel van sportvrouw van het jaar in de jaren '60 maar liefst zes keer op rij.
Voor Kromowidjojo was het een bijzonder en bewogen jaar. In het naolympische seizoen besloot ze wat meer disciplines toe te voegen aan haar programma. Op de 50 meter vlinderslag meldde de Nederlandse zich dit jaar ook aan de wereldtop.
Haar grootste succes dit jaar behaalde Kromowidjojo tijdens het WK zwemmen in Barcelona. Ze keerde huiswaarts met vier medailles. Met de estafetteploeg werd een bronzen medaille behaald. Op de 50 meter vlinderslag liet ze zien dat er ook op dat onderdeel voortaan rekening gehouden moet worden met Kromo. Met een derde plek was het een uitstekend debuut op de vlinderslag.
Op de 100 meter vrije slag, een onderdeel waarop ze in Londen de olympische titel veroverde was deze keer de derde plek het hoogst haalbare. Kromowidjojo wilde echter wel graag een individuele wereldtitel in het vijftigmeterbad behalen, dat was namelijk nog wat er ontbrak op haar erelijst. Die zo gewenste titel werd gewonnen op de 50 meter vrij. Dit door concurrente Cate Campbell te verslaan in een spannend duel.
Ranomi Kromowidjojo na het behalen van de wereldtitel op de 50 meter vrije slag (Foto: Pro Shots)
